ازاواخردهه 60 ورود چینی آلات خارجی به كشور ایران ممنوع شد و با توجه به كم شدن واردات و قیمت بالای محصولات خارجی،واحدهای جدید احداث و راه اندازی شدند.   تولیدجهانی ظروف چینی حدود 2/1میلیون تن برآورد شده كه كشور چین حدود 80 الی  90درصد تولید جهانی را به خود اختصاص داده است.. كشور آلمان از سال 2004، تولیدی حدود 6تا 7هزار تن داشته و كشور انگلستان نیز دو كارخانه چینی را تعطیل كرده است. در شرایط كنونی عرضه جهانی بیش از تقاضا می باشد.
 
كشور ایران نیز دومین تولیدكننده در جهان به شمار می آید. این صنعت در ایران از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده است كه آثار هنرمندان قدیمی در موزه ها به چشم می خورد.
 صنعت چینی‌سازی صنعتی بسیار ظریف و دقیق است که علاوه تجهیزات پیشرفته نیاز به مهندسین ،تکنسین ها و نیروی کار ماهر و با انگیزه و همچنین کارفرمایانی خوش ذوق می باشد تا در کنار تولید و کار تیمی بتوانند به نیاز های مشتریان دقیق و با سلیقه خود جامع عمل بپوشانند. 
نیاز داخل كشور در سال‌های قبل از انقلاب اسلامی ایران معادل 300 هزار تن چینی در سال بوده است كه به كشور وارد می‌شد و فقط مقدار كمی توسط چند كارخانه داخلی تولید می‌شده است. تعداد 5 واحد به ظرفیت اسمی حدودا 5200 تن فعالیت داشتند كه بعد از انقلاب اسلامی با توجه به سیاست‌های تشویقی مسئولان كشور حركت چشمگیری در پیشرفت این صنعت رخ داد.